Z punktu widzenia ekonomistów konsument jest suwerennym i racjonalnym podmiotem gospodarczym podejmującym decyzje odnośnie konsumpcji w oparciu o własne preferencje oraz istniejące ograniczenia obiektywne w postaci jego dochodu oraz cen rynkowych kupowanych dóbr.
Z punktu widzenia człowieka nie będącego ekonomistą konsument jest to osoba kupującą jeden z wielu oferowanych przez producenta produktów znajdujących się na rynku.
Celem konsumenta jest maksymalizacja satysfakcji czerpanej ze spożycia. Ekonomiści, aby lepiej zrozumieć konsumenta opracowali pewne założenia dotyczące zachowań się konsumenta:
- suwerenność decyzji oznacza, ze konsument dokonuje wyboru o zakupie danego produktu wyłącznie w oparciu o własne preferencje w ramach ograniczenia jakie stwarza wysokość jego dochodów.
- proporcjonalność decyzji założenie zakładające, że konsument dokonuje wyboru takich kombinacji dóbr, które maksymalizują jego satysfakcje jaką czerpie z konsumpcji. Konsument działa tylko we własnych interesie i na własny rachunek.
- nieograniczone potrzeby ostatnie założenie jest takie, ze potrzeby konsumenta nie mogą nigdy być zaspokojone. Konsument zawsze dąży do osiągnięcia coraz wyższych poziomów użyteczności, a większa ilość dóbr jest zawsze preferowana nad mniejszą ilością dóbr.
Zdarza się, że konsument nie dokonuje zakupu określonego dobra i wcale nie jest to związane z jego dochodem. Istnieją także inne motywy powstrzymujące konsumenta od wydatków na konsumpcję:
- tworzenie rezerwy finansowej na nieprzewidziane okoliczności,
- liczenie na korzyści z odsetek od zaoszczędzonego dochodu,
- gromadzenie kapitału na założenie własnej działalności gospodarczej,
- chęć pozostawienia spadku,
- przygotowanie do mniej korzystnych relacji między dochodami a potrzebami,
- skąpstwo.
Mimo, że ekonomiści robią wszystko, aby lepiej poznać zachowanie konsumenta to nie jest to łatwe każdy konsument jest inny i mimo kilku podobnych zachowań nigdy nie wiadomo jak się zachowa nie ma sztywno określonych reguł.
Komentarze